Het is nu dan echt bijna afgelopen in Afrika, aanstaande vrijdag vliegen wij om twintig over elf terug naar Nederland. En wat is de tijd snel gegaan als ik terug denk aan de afgelopen maanden.
De drie weken kennis maken en teambuilding. De voorbereidingen voor stage en de twee weken stages lopen in Phuthadithjaba. Daarna de expeditie Robinson en de anderhalve week voorbereiding voor
Swaziland waar het grotendeels allemaal omging. En dan eindelijk voor zestien dagen naar Swaziland wat een mooie ervaring was dat! Super om mee te maken en te mogen leven hoe de mensen daar
daadwerkelijk leven. Nu in de laatste week hebben we het gehad over allerlei vrouwendingen en vrouwen rollen uit de bijbel, heel erg leuk en indrukwekkend er is zoveel wat je normaal anders leest
alsdat je er over gaat praten met elkaar. We hebben het over Ruth, Esther en Maria de moeder van Jezus gehad . Allemaal hadden ze een belangrijke rol in geschiedenis! Ook hebben we leuke vrouwen
dingen mogen doen samen met Wilna onze vrouwelijke begeleider op CrossRoads ! We hebben een gezellig ouderwets verkleed feestje gehad met een fotoshoot! Ook hebben we koekjes taarten en cake's
gebakken ! Voor we begonnen waren met het bakken was de helft van het deeg al op en het was super lekker ! Gister zijn we voor het laatst de stad in geweest met zijn allen. Om de laatste dingen te
kopen een aantal hele leuke cadeautjes voor de mensen hier natuurlijk, maarook nog gekeken naar de laatste cadeautjes voor thuis. En niet te vergeten naar de mister price ( de afrikaanse h&m )
! Daar toch nog even voor de laatste keer rond gesnuffelt ! Die avond hebben we afgesloten met een high tea samen met alle meiden + wilna! Heel gezellig we hebben de afgelopen drie maanden
besproken de dingen die er gebeurd zijn alle postieve en negatiever veranderingen en hebben we de laatste film gekeken die Wilna had ! Ook hebben we Wilna die avond nog bedankt voor de afgelopen
week, ze vond het enorm spannend om dit voor ons te doen, aangezien dat de eerste keer was. We hebben allemaal vrouwelijke dingetjes voor haar gekocht zodat ze ook is aan zich zelf mag denken!
Morgen is de laatste dag op Crossroads, een beetje dubbel gevoel heb toch wel zin om naar huis te gaan en iederee weer te zien en alle foto's te bekijken! Maar aan de andere kant de mensen hier
waar we drie maanden mee geleeft hebben zie we waarschijnlijk nooit weer en dat geeft best een raar gevoel. Maar gelukkig hebben we nog een drukke dag te gaan morgen, alle mensen waar we mee hebben
samen gewerkt in Phuthadithjaba en de postoren komen langs om doei te zeggen en we hebben een groote afscheidsbraai gepland staan. Ook is er nog een verrassing wat we gaan doen morgen, ben
ontzettend benieuwd.
Vrijdag morgen rond elf uur 's ochtends zullen we vertrekken naar Johannesburg ! Dat is optijd als je weet dat het maar zes uur rijden is en we om twintig over elf 's avonds vliegen. Maar Johan
wil niet dat wij het vliegtuig missen! Dus mama sorry waarschijnlijk word het dan nog wel even shoppen in Johannesburg wat helemaal niet verkeerd is! Zaterdag morgen zullen we landen om half 11 op
schiphol!
Ik ga nog eventjes genieten van de laatste twee avonden en 1 dag hier!
Het is alweer een hele lange tijd geleden dat ik jullie op de hoogte heb gebracht van alle dingen die hier gebeuren. Helaas kon dat niet omdat wij de afgelopen twee weken in Swaziland hebben
gezeten zonder stroom met daar eigenlijk helemaal niks. Geen stromend water, we moesten 500 meter lopen om bij een putje water te gaan halen. Geen lampen en zaten we ’s avonds gezellig bij
kaarslicht we hadden geen normale wc maar een “pitletrie”. Geen douche dus wassen met een klein laagje water in een bakje. Ook moesten we zelf koken en kippen slachten. Wat niet altijd een heel
leuk pretje was.
We zijn in totaal zestien dagen weg geweest, waarvan we drie dagen hebben gereden. De heen reis zijn we via St. Lucia gereden, en hebben we daar eindelijk een keer het strand mogen bezoeken en
daar mogen surfen wat super gaaf was! Ook hebben we nog een leuk stadje bezocht. We sliepen die nacht in een afrika backpackers motelletje, met allemaal rieten huisjes. Super gezellig de mensen van
het motel hadden nog een dans voorbereid die ze ’s avonds aan ons lieten zien, in hun traditionele kleren nou ja meer lapjes ^^. Na een aantal huwelijks aanzoeken zijn we die avond vroeg op bed
gegaan, om de volgende morgen rond 5.00 weer te gaan vertrekken op weg naar Swaziland. Eenmaal aangekomen bij de grensovergang van Africa naar Swaziland hadden we een paar kleine problemen bij de
duane, niet alle papieren klopten en de bus chauffeur had niet alles goed voor me kaar. Gelukkig naar een uurtje en een aantal omkoop pogingen zijn we door gekomen. En konden we onze reis verder
vervolgen naar de plek van bestemming.
We logeerden bij Jethro en Goodniss met hun twee kinderen Leo en Leon. En hun nicht Koshi met haar dochtertje van vier maanden. Ze hadden een oude kippen schuur omgebouwd tot slaapkamer voor de
meiden. Het bloed zat nog aan de muren maar gelukkig lagen we droog onder een paar ijzeren platen. De mannen sliepen in het kerkje bij hun op de homestad! ( Dat is een soort weiland waar alle
familie bij elkaar woont op een grote plek. )
Het eerste hebben weekend kennis gemaakt met de mensen in de community. En hebben een aantal bezoeken afgelegd bij mensen om te kijken waar we hun bij kunnen gaan helpen. Ook hebben we dat
weekend een aantal bezoeken gehad van de plaatselijke politie, die gestuurd was door de jaloerse bewoners. Die hadden gezegd dat wij daar illegaal waren.
We hebben in onze stage weken daar veel mensen mogen helpen, een weduwe met vijf kinderen die geen tijd of iets had, haar hebben we geleerd hoe je moest planten ( Farming Gods way ). Ook hebben
we nog meer mensen mogen leren hoe je dat moest doen. We zijn naar scholen geweest om daar over HIV en Aids te praten en een film daarover laten zien. Ook zijn we naar verschillende kerken geweest
en daar de Jezus film laten zien. Ook ben ik samen met Rosanne nog een dagje naar Manzini geweest de hoofdstad van Swaziland, om daar de stichting Youth For Christ te bezoeken. We hebben met die
mensen gepraat, over wat hun visie was, en wat voor programma’s ze daar uitvoeren. Heel leuk om te zien dat het op verschillende plekken overeenkomt met de stichting in Nederland.
Het was een hele bijzondere ervaring om dit mee te maken in Swaziland, zonder enige luxe dit te overleven. Een hele overwinning! We hebben als groep veel geleerd en ook zelf heb ik veel geleerd
over de cultuur en de mensen zelf daar. Ook heb ik het gevoel dat wij en ik zelf echt iets voor die mensen hebben kunnen betekenen!
Op dit moment zitten we al weer in de laatste week van die hele grote avontuur, een aanstaande vrijdag om tien voor twaalf vliegen we al weer naar huis toe. Super snel dat het gegaan is als ik
hier op terug kijk! Er zijn zoveel dingen die we hebben kunnen doen hier.
De laatste week staat in het teken van Vrouwen en Mannen. We hebben deze week gescheiden programma’s van elkaar. We gaan met de vrouwen over allerlei vrouwen dingen praten en vrouwen dingen
doen. De afgelopen dagen waren al heel intens en gezellig!
Nog maar eventjes en dan kan ik jullie allemaal persoonlijk vertellen hoe het was in Afrika!
Tamara heeft een ongelukje gehad, het zat er aan te komen aangezien er niks was gebeurd in de afgelopen weken. Tamara is door haar enkel gegaan van een halve meter hoog. Direct ijs er op en
gekoeld. Alleen na een uurtje kon ik nog niet mijn tenen bewegen en ben ik direct naar het ziekenhuis gebracht om een foto te maken. Een heel oud ziekenhuisje op een half uur rijden af. Je wil niet
weten hoe ik daar gekomen ben over allemaal hobbel weggetjes gelukkig heeft mijn kussen met het hoofd van Jacob er op mijn enkel veel gespaard. Alleen het gekke was dat je gewoon met je vingers
over mijn enkel heen kon en dat, dat helemaal geen pijn doet. En dat het ook niet dik werd, en nu nog steeds niet dik is. Eenmaal aangekomen bij de dokter, of je het een dokters praktijk moet
noemen weet ik niet, een heel oud gebouwtje met een aantal plastic stoeltjes als je binnen komt, en allemaal papieren en persoonlijke gegevens aan de muur en medicijnen voor het oppakken. We kwamen
daar en de eerste vraag was ; betalen jullie cash ?. En we konden direct doorlopen naar de dokter. Een hele leuke dokter hij keek nog geen minuut naar mijn enkel en hij zei dat ik een foto moest
gaan maken, dus hinkelend naar buiten vijftien meter verder op was de fotoafdeling. In een ander gebouwtje aan de andere kant van de straat. Daar waren twee oude vrouwen van rond de 60 jaar. Die
mij mee nemen naar een klein kantoortje, waar allemaal rest afval stond en oude bakken met naalden. Daar hing een fotoapparaat. Ik moest op een heel oud bankje gaan zitten en toen werd er een foto
gemaakt met alle deuren open en kon gewoon de straat opkijken. Een aantal mensen stonden heerlijk naar binnen te koekeloeren. En dat maakte allemaal niet uit. Toen de foto gemaakt was moest ik daar
wachten en kreeg ik een foto in een envelop mee en kon ik weer de straat over hinkelen naar het andere gebouwtje waar de dokter aan het wachten was. Hij kwam binnen en vertelde gelukkig dat er niks
gebroken was en dat het goed was. Helaas konden ze geen foto maken van mijn spieren en banden aangezien ik mijn tenen niet kon bewegen.. Er werd een doekje op gedaan met die speciale geur die de
zwellingen tegen gaat. Daarna een verbandje, en de dokter vertelde als het niet hielp moest ik een injectie met een enorme prik.. Nou dat heb ik liever niet. Dus snel betalen bij de balie . Toen we
buiten stonden kwamen we erachter dat ik geen Engels bonnetje had gekregen, dus konden we weer naar binnen. Hinkelend over het straatje weer het gebouwtje in. Toen we het handgeschreven bonnetje
hadden gekregen wat geschreven was op een achterkant van een ander briefje, zaten we in de auto bleek dat we geen bonnetje halen van het geld betalen en konden we weer terug.. Uiteindelijk zat ik
veilig in de auto op weg naar huis toe. Of naar Cross Roads toe. Een hele ervaring alleen wel enorm balen. Het is namelijk zo dat ik nog steeds mijn tenen niet naar achteren kan bewegen. En dat het
op een plek pijn doet. Als dit morgen nog niet over is dan moet ik naar een ander ziekenhuis waar ze wel foto’s kunnen maken van spieren en banden. Op dit moment loop ik met een knieband geleend
van een meisje om mijn goede knie, verband om mijn enkel rond. En om de tien meter moet ik even bijkomen. Ook kan ik mijn enkel niet goed neerleggen omdat mijn zere knie nog steeds zeer doet. Dus
als ik mijn knie moet bewegen krijg ik een pijn scheut in mijn enkel.. Jullie zien wel dat dit niet de beste situatie is. Maar goed daar valt nu niet veel meer aan te doen. Het is maar goed dat we
nu moeten voorbereiden voor Swaziland.Verder zijn hier ook geen krukken te krijgen en moet ik over rotsen heen hinkelen, dus de kans dat ik mijn ander enkel verzwik is ook aardig groot. Ik lag
vanmorgen alweer bijna lang uit op de grond, had het opstapje gemist. Ook heb ik pijnstillers gekregen die ik moet gaan slikken elke dag één. Er zaten zo’n twintig in het zakje dus over twintig
dagen zal ik hier wel mee klaar zijn. Een hele ervaring rijker iniedergeval !
Vandaag zijn we vanstart gegaan met de expeditie. Samen met nog vier team genoten was ik team Suma! uiteraard het beste team. De eerste opdracht was om een team vlag te maken. Behalve een naam
had je ook een kleur ( wij hadden groen ) en een woord ( wij hadden kindness ) dat moest uitgebeeld worden in je vlag en hoe je deed tegan over de andere teams. Ook moesten je een strijdsong
bedenken voor je team ons team had : we are kind we are strond, we are kind en not rond, we areeee SUMAA! Door opdrachten te winnen kon je punten verdienen voor jezelf maar ook voor de groep! Die
middag moesten we nog een tent bouwen van stokken en bladeren, helaas was onze inelkaar gevallen en zijn we bij die opdracht laatste geworden. 'S avonds hadden we de eiland raad en moest je
negatief stemmen op iemand uit je groep die kreeg dan drie min punten en ook negatief stemmen uit een willigkeurige persoon uit de groep die kreeg dan ook min een punt! De volgende morgen had je
weer een eilandraad met positief stemmen in je groepje, en ook nog een keer negatief stemmen op iemand van de andere groepen! Dinsdag stonden er drie activiteiten gepland. We moesten een vuur maken
met bepaalde chemische stoffen en proberen daar een pannetje water op te maken. Na een goede team bespreking hebben we die opdracht toch bijna gewonnen en zijn we twede geworden ! En zeker dat we
daar trots op waren met ons team, weer drie punten er bij gehaald! De volgende opdracht was iets minder leuk. De beruchte eet opdracht, we moesten met je eigen team een ander team uitdagen en door
een dobbelsteen te gooien moest je een persoon uit het team uitdagen om wat te gaan eten. Je moest de dobbelsteen nog een keer gooien voor het gerecht nummer 1 ( kikkerdril ) gerecht nummer 2 (
eiershake ) gerecht nummer drie ( kippenlong ) gerecht nummer vier ( rouwe kippenpoten ) gerecht nummer vijf ( koeienmaag ) en gerecht nummer zes ( een rolo ). Natuurlijk was dit niet de leukste
activiteit, maar heeft ons team heeft het goed gedaan, we hebben intotaal 8 dingen moeten eten ! Waarvan ik er gelukkig maar eentje hoefde te eten en dat was de koeienmaag.. Na drie keer kokhalsen
heb ik hem toch opgegeten en daarbij wel een punt weten te verdienen! Die activiteit viel bij veel mensen wat zwaar op de maag en hadden we een uurtje vrije tijd voor de volgende! het wel bekende
steen papier schaar spel ! Die avond stond weer een eilandraad gepland. Die avond ging iedereen vroeg op bed aangezien we de volgende morgen voor drie dagen en twee nachten echt de bergen in zouden
gaan. De volgende morgen zes uur hadden we normale bijbelstudie zoals altijd en om 9 uur zijn we vertrokken met de bus niemand wist waar we heen zouden gaan en we zaten vol spanning in de bus te
wachten. Tot dat we op een plek uitstapten waar alleen maar een paar weilanden waren een paar bergen en heeeel veel koeien! De eerste opdracht was om de spullen te verdelen over de groepen. Elke
team leider mocht een aantal spullen kiezen uit een doos en dat moest eerlijk verdeeld worden ! Daarna zijn we door weilanden langs, onder prikkendraad en langs koeien eindelijk bij onze bestemming
gekomen. Nouja bestemming er was niks te beleven alleen een paar bosjes boven op een bergje.. We kregen allemaal een plek toegewezen waar we konden overnachten. En waar we onze hut moesten
opzetten, gelukkig had onze teamleider een zeil uit de doos gepakt en konden we die mooi ophangen in de bosjes. Na dat onze tent stond en we takken hadden gehaald van 1 km verder op voor het vuur
van vanavond en het water ook 1 km verder op hadden gehaald ( de andere kant ), Was het tijd om met de eerste activiteit te beginnen. Elk team had drie gekleurde ballen in de kleuren van je team,
die in een circel lagen van 2 diameter, je moest proberen de ballen van de andere teams eruit te gooien en je eigen ballen zo dicht mogenlijk in het midden te houden. De eerste bal die er uitvloog
was die van ons. Maar gelukkig hebben we net op het nippertje met 1 cm verschil deze opdracht gewonnen en hadden we imuniteit voor de eilandraad van die avond. Die avond was het dan eindelijk na
lang opgehouden te hebben, de eertse buitenplas activiteit voor Rosanne en Tamara. Na een veilig plekje te hebben gevonden en tien keer om ons heen te hebben gekeken en dachten dat niemand ons kon
vinden, en onze broek al bijna uithadden kwamen we er achter dat we duidelijk in het zicht stonden. Dus broek weer omhoog en verder gaan zoeken. Voor mij een hele ervaring al zeg ik het zelf. Een
keer moet toch de eerste keer zijn om buiten te plassen haha!Na een nacht amper geslapen te hebben, en van het matje afgeduwd te zijn. Werden we wakker gemaakt door de eertse lichtstraaltjes bij
ons in de tent. Die morgen hebben we een lekker gekookt eitje gemaakt en waren we klaar voor de volgende activiteit ! Het onthoud spel, er lagen twalf verschillende dingen op een kleedje en je
mocht omstebeurten daar heen om 30 seconden te kijken en dan alles hard op te vertellen wat er lag. Er lag van alles op het kleedje, helaas had ik maar 11 geraden en gingen de vier flesjes bier die
de prijs waren van de activiteit naar iemand anders. Daarna mochten we de hele middag verder met onze tent en hout halen voor die avond omdat dat niet in het donker mocht en hebben we nog wat water
gehaald die we die avond zouden gaan koken. Alleen toen kwam Johan onze begeleider aan zetten met vier levende kippen. En toen wist iedereen wat de volgende opdracht was. Eerst mochten we een vuur
maken, om daarna een levende kip te vermoorden en lekker al zijn veren er uit gaan trekken om vervolgens op te eten. De jongens uit het team vonden het leuk om die kip te vermoorden en mochten dat
met plezier doen van de meiden uit onze groep. Wat vies was dat, het was dat ik honger had want anders had ik niks van dat kippetje gegeten.. Die avond hebben we nog een hele tijd bij het kamp vuur
gezeten en hadden we nog een eilandraad, helaas hadden we dit keer geen imuniteit en werd er dit keer ook niet de punten verteld, dat wouden ze nog geheim houden voor de prijs van de winnaar. Toen
werd de laatste activiteit verteld, die was tien punten waard. Het was de bedoeling dat je voor tien punten de hele nacht in je eentje moest slapen in de bergen met allemaal dieren om je heen,
gelukkig was deze activiteit niet verplicht voor iedereen en heb ik die maar overgeslagen. Het leek mij niet zo'n fijn idee om daar alleen te liggen Johan en Bart zouden wel rondes gaan lopen maar
dan alsnog vond ik mijn tentje wel zo veilig. Wel had ik veel respect voor de mensen die dat wel hebben gedaan! De volgende morgen om 6.00 werden we gewekt door Johan dat we onze tent moesten
opruimen en al onze spullen moesten inpakken. We zouden namelijk om 9.00 gaan vertrekken richting de bussen. Na geen ontbijtje te hebben gehad omdat ik zo misselijk was en nog over moest geven in
de bosjes zijn we op weg gegaan naar de bussen. Ik heb twee zakjes suiker gehad om nog wat energy te krijgen, maar heb het gehaald, en was best trots op mijzelf. Drie dagen en twee nachten
overleven op twee niet gekookte aardappelen, een appel en een eitje. Is het toch wel een hele uitdaging geweest. Eenmaal aangekomen op Cross Roads heb ik heerlijk gedouched mijn tanden gepoest en
samen met Rosanne een film gekeken met onwijs veel chocola en chips en koekjes, gewoon om het idee dat we weer konden eten. Alleen is het misselijkheids gevoel daar niet echt beter van geworden !
Morgen hebben we de laatste activiteit en dan zal de winnaar bekend worden van expeditie robinsson 2012 in South - Africa !
Tot nu toe is het nog een geweldige ervaring, en zal ik dit niet snel vergeten. Hoe je een kip moet slachten, de appel die tot de pitten was afgekloven en het eitje die zooo onwijs lekker
smaakte. En hoe lekker zacht de busstoel voelde op de terug weg.
Dit weekend staat nog gepland een voetbalwedsterijd, we zijn als groep uitgedaagd door een groep jongens hier uit de wijken. En dat konden we natuurlijk niet afzeggen. Ook gaan we zondag weer naar
een plaatselijke kerk. En de komende week gaan we voorbereiden voor Swaziland. En dan gaan we toch echt voor twee weken daar heen.
Nog maar vijf weekjes en dan is dit hele avontuur al weer voorbij, ik merk wel dat de tijd nu steeds sneller gaat en dat we nog echt even moeten genieten hier. En dat we ook steeds een klein
beetje gaan afscheid nemen van de mensen hier. Want naar Swaziland zijn we hier nog maar een weekje !
Allereerst sorry voor dit late berichtje, deze twee weken zijn voorbij gevlogen.
We zijn nu echt begonnen na als het plannen met het stage lopen, we zijn bij allemaal verschillende instellingen,bedrijven en scholen geweest. Ook hebben we verschillende activiteiten mogen
organiseren voor verschillende groepen kinderen.
In de eerste week ben ik vooral bezig geweest met het organiseren van kamp, en hebben we verschillende afspraken gehad op de basisschool. Op deze school mag alles en kan alles, we mogen van
alles organiseren en bedenken en het is goed. Tot integenstelling van andere scholen waarbij je hooguit tien minuten mag hebben om een voorlichting te geven. Of mag je helemaal niet komen omdat ze
moeten leren zelfs in de weekenden! Woensdag ben ik op bezoek geweet bij een blinden en doven school. We kwamen daar aan rijden en direct allemaal kindertjes zwaaien en de speciale afrikaanse
handruk geven en begonnen allemaal gebaren te maken, natuurlijk konden wij daar niks van verstaan. Toen we doorliepen kwamen we bij de directeur die direct het uitlegte wat de kinderen nou
eigenlijk bedoelde. We hebben samen met hem het hele terrein over gelopen wat echt heel groot was. De kinderen slapen daar namelijk ook komen daar al vanaf vier jaar tot dat ze afgestudeerd zijn.
We hebben de kleuterklassen gezien, de bouw en metaal klassen en nog veel meer. Wat mij vooral aansprak bij die school was, dat de docenten hier een baan voor de kinderen zoeken als ze zijn
afgestudeerd. Zodat hun ook kunnen werken en geld kunnen verdienen ! Toen we afscheid hadden genomen van de kinderen die de hele tijd met ons mee hadden gelopen kregen we nog vif broden mee die ze
daar in de bakkerij maken. En beloofde ze ons dat we terug moesten komen voordat we weg gingen zodat ze een cadeautje voor ons konden maken. Verder had ik deze week nog een gps tocht staan en ben
ik voor twee dagen naar het weeshuis geweest om daar verschillende activiteiten te doen.
De tweede week was een stuk drukker, ik ben op bezoek geweest bij een kinderkleuterschool en heb daar een middag mee gelopen en met de kinderen geknutseld en spellen gespeeld. Ook hadden we een
voetbal toernooi staan voor de kinderen van de baisschool. En ben ik de touwnship in geweest met pastoor Ritch en John. En hebben we gezien hoe de mensen hier leven, we zijn in verschillende
huisjes geweest en met mensen gepraat over hun leven. Bij het tweede huis was een jonge in een rolstoel van 19 jaar oud. Hij was neergestoken door zijn vriend, die was namelijk jaloers op zijn
vriendinnetje. We hebben samen met de pastoren voor hem gebeden en hem hoop en moedt toegepraat. Hij was ons heel dankbaar en vroeg of we nog een keer langs wouden komen zodat hij ons ten huwelijk
kon vragen. Een jonge met heel veel humor, maar doordat hij in een rolstoel zat hebben al zijn vrienden hem in de steek gelaten en heeft hij niemand meer. Ook zijn we nog bij een vrouw geweest die
een klein kindje had van zes maanden, en die helemaal niks had. Geen water geen kachel alleen een bed en een keukentje en wat kinderkleertjes. Ze moesten elke dag buiten water halen en haar kindje
buiten wassen. Het kindjes was ook nog ziek aan het worden. De pastor heeft ons belooft dat we nog naar een aantal huizen terug mogen voordat we terug naar Nederland gaan. En hopelijk krijg ik nog
de tijd om eventueel wat kinderkleertjes te mogen kopen voor die vrouw. Het was zo zielig om die vrouw te zien. Ook hebben we deze week nog een voetbal toernooi gehad. En donderdag was het dan
eindelijk het kamp tot vrijdag. We hadden een kamp voor 15 kinderen, en hebben verschillende activiteiten gedaan en een spannend spel in de bergen 's avonds. 'catch the ligt ' De kinderen moesten
kruipend door bosjes en gras de berg omhoog, om de lamp te kunnen pakken. Ondertussen was er iemand die rond zat te schijnen met de lamp, en die mocht jou niet zien. Dus zodra het ligt rond begon
te schijnen doken alle kinderen de bosjes in of lagen plat op de grond! Echt leuk om te zien! We hebben nog een kampvuur gehad met spekjes en hebben verschillende liederen gezongen, en mama we
hebben een tante uit Afrika gezongen! De volgende morgen hebben we nog in meiden en jongens groepen een bijbelstudie gehad met verschillende activiteiten. En toen was het al bijna tijd dat de
kinderen werden opgehaald.
Als afsluiting van deze twee weken hadden de leiders een film marathon gepland, alle matrassen in de hal gesleept allemaal eten in geslagen alleen Tamara viel natuurlijk al bij de eerste film in
slaap, en heb er voor de rest niks van mee gekregen.
Volgende week staat in het teken van expeditie robbison, en gaan we voor twee nachten en drie dagen de bergen in met helemaal niks. We moeten onze eigen bedden en tenten maken. En door
verschillende activiteiten kunnen we eten en materialen winnen. Hopen dat we dit gaan overleven. De mensen die roken mogen ook geen sigaretten mee nemen, die kunnen ze ook winnen met verschillende
activiteiten, ben benieuwd hoe die mensen dat gaan volhouden!
Dit was het tot nu toe, nog maar zes weekjes en dan ben ik alweer terug in het nog steeds koude Nederland. Maar zal ik nu nog even heel hard genieten van het mooie weer ( +/- 25 graden ) En van de
mooie dingen die hier gebeuren!
Tijd voor weer een nieuw verhaaltje vanuit Afrika! De tijd vliegt voorbij en we zitten nu alweer bijna op de helft van de drie maand die we hier zijn! In de afgelopen week hebben we ontzettend
veel leuke dingen gedaan onderandere Paintballen. Dat was echt heel leuk, we gingen het spel vlaggenroof doen, we moesten ons in twee groepen verdelen en proberen de vlag van de ander te stelen en
veilig naar onze plek terug te brengen. Samen met mijn team zijn we door bosjes gekropen door sloten heen gebaggert waar het water tot onze knieen kwam, en uiteindelijk is het ons gelukt om de vlag
te veroveren! Daarna hebben we nog verschillende andere spellen gedaan. een zeer geslaagde zaterdag dus! Omdat het pasen was zijn we die dag erna ( zondag ) om 5.00 uur 's morgens de bergen in
gegaan, in het pikke donker om de zonsopgang te kunnen bekijken en daar een Bijbelstudie te gaan doen.
De rest van de week stond in het teken van planning en het organiseren van stage plekken. We hebben hier in Afrika een soort bedrijfje opgestart dat contacten zoekt met mensen en vanuit daar
stage plekken gaat zoeken. We hebben verschillende onderdelen die we doen zoals Sporten met kinderen, tehuizen, Activiteiten op school, scholen, voorlichting, kamp, Natuur en dieren. Elk groepje
regelt en organiseert zijn eigen stage plekken waarin de hele klas mee kan doen.Ook hebben we iemand die de financiën doet, iemand die het transport doet en iemand die de administratie doet. En
jaawel Tamara is uitgekozen om de manager van het bedrijf te worden. Een hele eer, maar wel ontzettend veel werk! Gelukkig heb ik een paar hele lieve klasgenootjes die mij daarbij goed
ondersteunen. Op dit moment ben druk bezig met een weeshuis. Daar zitten kinderen die seksueel, emotioneel, en lichamelijk mishandeld zijn. Elke vrijdag, zaterdag en zondag mogen we daar naartoe om
verschillende activiteiten te gaan organiseren! Samen met Annelies hebben we verschillende afspraken gehad. Tijdens één van de bezoeken kwam ik in gesprek met een jonge van 12 jaar. Die mij
vertelde dat zijn droom was om een rapper te worden en dat hij het ontzettend leuk vond om te rappen, alleen dat hij de beat nog niet gevonden had. En heel toevallig hebben wij in onze
groep een aantal mensen die continu muziek spelen. En zijn we dus die vrijdag heen geweest met de eerste muziek activiteit.En leuk dat ze het vonden. We hebben allemaal verschillende afrikaanse
muziek geleerd. En ook wij hebben een tradioneel nederlands nummer gezongen ( guus meeuwis - het is een nacht ). Ook kon ik het niet laten om nog een animatie dansje te gaan doen! Wat natuurlijk
super grappig en leuk was.
De komende twee weken staat helemaal vol gepland met allemaal stage dagen en verschillende activiteiten. Eindelijk kunnen we dus aan de slag gaan! We gaan naar verzorgingshuizen, verschillende
scholen, een voetbal toernooi voor 52 kinderen organiseren, een kamp ! en nog veel meer dingen! Een paar drukke weken dus!
Dat was het dan weer voor de komende week!
Liefss Tamara.
En bedankt voor de leuke reacties allemaal, nog steeds super leuk om elke keer weer te lezen!
Vanmorgen om half zes werd ik besprongen door Elsbeth de Haan, en werd er door mijn slaapkamer genootjes voor mij gezongen. Het is namelijk mijn twintigste verjaardag. Dat klinkt als best oud,
al vind ik dat zelf. Bij het ontbijt werd dit nog een keer herhaald door de hele groep met een lekker taart er bij, wat ik natuurlijk niet kon weerstaan. En heb mijn andere ontbijt maar heerlijk
overgeslagen die taart ging er veel beter in dan die vieze pap!
Na veel geleerd te hebben deze week over plannen en organiseren zijn we vandaag dan echt begonnen met het begin van onze stage. De afgelopen dagen hebben we geleerd hoe je een draaiboek in
elkaar moet zetten en hoe je een activiteit moet organiseren. Zelf vond ik het niet heel erg moeilijk en wist ik daar al best veel vanaf. Maar het is nooit fout om meer te leren. En aan de hand
daarvan zijn we vandaag dan echt begonnen met het brainstormen van onze stage plekken, het is namelijk de bedoeling dat we die zelf gaan zoeken en gaan 'organiseren'. Wat echt best wel moeilijk is
omdat de communicatie niet al te geweldig is hier. Maar dat moet voor ons als opdringerige Nederlandse studenten geen probleem zijn. We hebben al een aantal dingen bedacht zoals het opzoeken en
helpen in weeshuizen en ziekenhuizen eventueel scholen en dan ook gehandicapte en blinde scholen! Ook gaan we sport en spel activiteiten doen op scholen ! Wij moeten dan als groep naar de directeur
toe stappen en met een plan aan komen en zo een middag te kunnen organiseren voor die kinderen. Ook heel misschien gaan we een kamp organiseren wat ik natuurlijk echt ontzettend gaaf zou
vinden.
Verder gaan we morgen dan eindelijk painballen, dit gaan we buiten doen wat echt super is! We gaan verschillende ronders spelen en verschillende spellen. ! Hopelijk hou ik niet te veel blauwe
plekken over aan het einde van de dag!
aankomende zondag is het de bedoeling dat we heel vroeg op staan, nog vroeger dan normaal! En dan de bergen in te gaan. Zodat we vanuit daar de zonsopgang kunnen zien. Ook gaan we dan een
kerkdienst doen in de bergen met onze eigengroep een soort bijbelstudie en zang. Ik ben ontzettend benieuwd hoe dat gaat. Maar het zou vast een heel mooi uitzicht worden!
Na twee dagen wachten en niks gehoord te hebben en naar elke auto gekeken te hebben die deze kant op kwam. Zijn dan eindelijk Willie en Rita aangekomen bij ons. Heel gezellig, we hebben natuurlijk
direct onze verhalen verteld wat we allemaal beleeft hadden de afgelopen weken, en de mooie omgeving laten zien. En dat onder het genot van een heerlijke Nederlandse zak drop, die Willie en Rita
hadden mee genomen. Na de hele avond gepraat te hebben over van alles en nog wat, zijn we vroeg op bed gegaan om de volgende morgen fit genoeg te zijn voor het painballen! Het was nog even spannend
of het wel door zou gaan omdat het die dag nogal regen achtig was hier. Na drie uur gewacht te hebben en om het uur op internet te hebben gekeken naar de weersverwachting is het niet door gedaan,
en hebben we de rest van de dag spelletjes gespeeld binnen, wat uiteraard ook zeer gezellig was.
Afgelopen zondag zijn we dan eindelijk naar een super mooie en grote kerk geweest, we waren allemaal heel benieuwd hoe het daar ging, aangezien de eerste keer dat we in een kerk waren en volop
gedanst en gezongen werd. Alleen dit keer was het bijna net zo als in Nederland. We stonden allemaal buiten voor de kerk te wachten, en ineens kwam de dominee buiten en begon daar al een stukje van
zijn preek over dat Jezus ook buiten preekte voor ongeveer 2000 mensen. En dat daarna iedereen mee naar binnen ging of buiten stond te luisteren omdat ze niet meer in de kerk paste! Toen we binnen
kwamen, begonnen alle mensen te zingen en de liederen die ze zongen leken echt precies op onze liederen uit Nederland. ( zal een aantal foto's er van op zetten ).Aan het einde van de preek vertelde
de dominee nog wat over 'onze Nederlandse vrienden'. En werden we uitgenodigt om nog een kopje thee te komen drinken na de dienst!
Vandaag zijn we begonnen met het starten van een nieuwe periode, namelijk het stage zoeken en lopen. Elke morgen mag er een groepje van de klas naar een vakantie bijbelclub aangezien de kinderen
hier nu twee weken vakantie hebben, en dus allemaal op de straat rond lopen. Daarom is het nu aan ons de taak om gezellig met hun te gaan sporten en wat over het geloof te gaan vertellen. Morgen
ben ik aan de beurt, en ben wel nieuwschierig hoe dat allemaal gaat, Johan ( onze begeleider ) vertelde namelijk dat er tussen de 20 en 200 kinderen kunnen komen!
Maar nu ga ik weer is heerlijk bij mijn groepsgenootjes in het zonnetje zitten en fantaseren over de komende weken
